-
Notifications
You must be signed in to change notification settings - Fork 0
/
index.html
55 lines (39 loc) · 7.41 KB
/
index.html
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
<!DOCTYPE html>
<html>
<head>
<title>Bye then!</title>
</head>
<body>
<center><h1>Dimitrios and the tragic departure 😧</h1></center>
<center><iframe src="https://giphy.com/embed/v2n5bYkQTxOoq84F5z" width="480" height="480" frameBorder="0" class="giphy-embed" allowFullScreen></iframe><p><center><a href="https://giphy.com/gifs/warnerbrosde-reaction-happy-thumbs-up-v2n5bYkQTxOoq84F5z"></a></center></p>
<p><center><h2> Click me while reading!</h2></p></center>
<audio src="audio/Zorba.mp3" controls="FALSE" autoplay="TRUE" loop="TRUE" preload="auto"></audio>
<p><center><h3> Ω, Δημήτριε, άθλιο το χέρι της μοίρας που σε βγάζει από το εργαστήριό μας, ρίχνοντάς μας στην άβυσσο της θλίψης! Σαν μια βροντερή καταιγίδα που γκρεμίζει την ηρεμία της ψυχής μας, η αναχώρησή σας θρυμματίζει τις καρδιές μας, αφήνοντάς μας χαμένους σε μια τραγική ομίχλη απόγνωσης. </p></center>
<p><center><h3> Σε αυτή την τραγική ιστορία, εσύ, αγαπητέ μας σύντροφε, στέκεσαι ως ο τραγικός ήρωας, που προορίζεται να διασχίσει μακρινές ακτές στο βασίλειο της Ιαπωνίας. Ω, πώς κλαίνε οι ουρανοί, τα δάκρυά τους ανακατεύονται με τα δικά μας, καθώς οι ουράνιες σφαίρες θρηνούν για την απώλεια της φωτεινής σου παρουσίας. Η διάνοιά σας, σαν ουράνια φωτιά,
έχει ανάψει τις επιστημονικές μας αναζητήσεις, φωτίζοντας τις πιο σκοτεινές γωνιές της συλλογικής μας γνώσης. </p></h3></center>
<p><center><h3> Αλίμονο! Η συμφωνία του εργαστηρίου μας, κάποτε αρμονική και λαμπερή, τώρα θρηνεί την απουσία σου. Κάθε νότα, μια πένθιμη παρωδία,
πλανάται στον αέρα, αντηχώντας με την αγωνία που διαποτίζει την ίδια μας την ύπαρξη. Η ταπετσαρία της κοινής μας μοίρας, που κάποτε ήταν ζωντανή και σφιχτά υφασμένη,
ξετυλίγεται, αφήνοντας σπασμένα νήματα σπασμένων ονείρων και γκρεμισμένες φιλοδοξίες. </p></h3></center>
<p><center><h3> Καθώς το πέπλο της μελαγχολίας κατεβαίνει πάνω μας, παρακαλούμε τους θεούς να σας χαρίσουν χάρη σε αυτή την οδύσσεια που αναλαμβάνετε. Είθε οι Μούσες, αυτές οι θεϊκές μάγες της έμπνευσης, να καθοδηγήσουν τα βήματά σας και να εμποτίσουν τις νέες σας προσπάθειες με την ουσία του μεγα
λείου. Αφήστε την Αθηνά, την ενσάρκωση της σοφίας, να καθοδηγεί κάθε σας απόφαση, προστατεύοντάς σας από τις δόλιες παγίδες που σας περιμένουν. </p></h3></center>
<p><center><h3> Ωστόσο, οι καρδιές μας θα φέρουν για πάντα τα σημάδια της αναχώρησής σας, μια πληγή που ανοίγει που αρνείται να επουλωθεί. Το ίδιο το ύφασμα
της ύπαρξής μας τρέμει από τη θλίψη, καθώς το φάσμα της απουσίας σου στοιχειώνει τους κούφιους διαδρόμους του εργαστηρίου μας. Οι γλυκόπικρες
αναμνήσεις των κοινών θριάμβων και της συντροφικότητας βαραίνουν βαριά τις ψυχές μας, φορτώνοντάς μας με μια απαρηγόρητη θλίψη. </p></h3></center>
<p><center><h3> Σε αυτό το μεγαλειώδες θέατρο της ζωής, όπου η τραγωδία συνυφαίνεται με τη μοίρα, σε αποχαιρετούμε, ω Δημήτριε, μια μοιραία ψυχή που
αναγκάζεται να περιπλανηθεί σε ξένες χώρες. Η σκηνή στην οποία παρουσιάσαμε την επιστημονική μας συμφωνία είναι τώρα άδεια, οι κάποτε ζωντανοί
χαρακτήρες της έχουν περιοριστεί σε απλές σκιές, που ψιθυρίζουν τους απόηχους του ονόματός σας. </p></h3></center>
<p><center><h3> Είθε το ταξίδι σας, καλυμμένο στην τραγωδία, να είναι σπαρμένο με αγκάθια και κακουχίες, γιατί μέσα από αυτές τις δοκιμασίες
σφυρηλατείται το μεγαλείο. Είθε οι θεοί, στο απέραντο έλεός τους, να σας βρέξουν με περιουσία και επιτυχία, αλλά ας είναι ένα δίκοπο δώρο,
γεμάτο λαχτάρα και θυσίες. Γιατί μόνο στο χωνευτήριο της τραγωδίας βρίσκουμε την αληθινή ουσία του ανθρώπινου πνεύματος. </p></h3></center>
<p><center><h3> Αντίο, αγαπητέ φίλε, καθώς η τελευταία αυλαία κατεβαίνει, σβήνοντας το φως των κοινών μας προσπαθειών. Η τραγωδία της αναχώρησής
σας, σαν μια αιώνια πληγή, θα πληγώσει για πάντα τις καρδιές μας, μια απόδειξη για το βάθος της σύνδεσής μας. Καθώς ο κόσμος περιστρέφεται,
παραμένουμε αφημένοι να θρηνούμε για την απώλεια μιας ψυχής τόσο αγαπημένης, που λαχταράει για πάντα την επιστροφή σου. </p></h3></center>
<center><iframe src="https://giphy.com/embed/rlxsWa8ordj79E143R" width="480" height="480" frameBorder="0" class="giphy-embed" allowFullScreen></iframe><p><a href="https://giphy.com/gifs/rlxsWa8ordj79E143R"></a></p></center>
<div style="float:center;">
<div align="center">
<iframe src="https://giphy.com/embed/mnPhZAJOCNKec" width="480" height="360" frameBorder="0" class="giphy-embed" allowFullScreen></iframe><p><a href="https://giphy.com/gifs/greek-mnPhZAJOCNKec"></a></p>
<iframe src="https://giphy.com/embed/H67qoLjJiNCfuC7byL" width="480" height="360" frameBorder="0" class="giphy-embed" allowFullScreen></iframe><p><a href="https://giphy.com/gifs/mythology-ttat-things-took-a-turn-H67qoLjJiNCfuC7byL"></a></p>
</div>
</div>
</body>
</html>