Dit hoofdstuk beschrijft een aantal best practices voor het serveren en gebruiken van 3D tiles. Deze best practices zijn gebaseerd op de expertise en praktijkervaring van de auteurs met betrekking tot het genereren, serveren en gebruiken van 3D-tiling, zoals beschreven in deze handleiding
De best practices zijn beschreven aan de hand van vier onderwerpen (zie figuur 11):
Het werken met 3D Tiles
Genereren van 3D Tiles
-
Attribuutgegevens: Gebruik van attribuutgegevens voor het verrijken van de 3D tiles en het verbeteren van de visualisatie.
-
Explicit en implicit tiling: Dit betreft de methoden en structuren die worden gebruikt om tiles te genereren.
-
Geometric error: Dit is een belangrijke parameter bij het genereren van tiles om de nauwkeurigheid van de geometrie te bepalen.
-
Offset Z-coördinaat: Aanpassing van de Z-coördinaat bij het genereren van tiles om nauwkeurige plaatsing te garanderen.
-
Optimale set aan parameters: Dit omvat de parameters die worden ingesteld bij het genereren van tiles voor optimale prestaties.
-
Shader: Instellingen en optimalisaties van shaders voor het weergeven van 3D tiles.
-
Formaat: De keuze van het formaat waarin de 3D tiles worden opgeslagen tijdens het genereren.
-
Compressie: Technieken om de gegenereerde tiles te comprimeren voor efficiëntere opslag en transmissie.
Valideren van 3D Tiles
- Valideren van 3D tiles: Methoden en tools om de juistheid en integriteit van de gegenereerde tiles te controleren.
Publiceren van 3D Tiles
-
OGC API GeoVolumes: Specificaties en standaarden voor het publiceren en toegankelijk maken van 3D tiles via API's.
-
Metadata: Het toevoegen van beschrijvende gegevens aan de tiles om ze beter vindbaar en bruikbaar te maken bij publicatie.
Gebruiken van 3D Tiles
-
Minimal zoom: Bepalen van het minimale zoomniveau waarop tiles worden weergegeven.
-
Kleur en belichting: Instellingen voor kleur en belichting bij het gebruik van 3D tiles.
-
WCAG: Overwegingen voor toegankelijkheid volgens de Web Content Accessibility Guidelines bij het gebruik van tiles.
-
Coördinaten van scherm/terrein en camera/doelobject: Beheer van coördinaten bij het weergeven en gebruiken van tiles.
-
Diepte vlak (depth plane): Gebruik van dieptevlakken voor correcte rendering van tiles in 3D-omgevingen.
Neem alleen de attributen op die nodig zijn voor visualisatie of voor het opvragen van extra informatie via een andere server.
Het zorgvuldig kiezen van welke attributen worden opgenomen in 3D Tiles-datasets is van belang voor efficiënt gegevensbeheer. Door enkel de essentiële attributen toe te voegen, wordt onnodige gegevensuitwisseling voorkomen, wat de prestaties verbetert en de netwerkbelasting vermindert. Daarnaast kan het selectief opnemen van attributen waarop veelvuldig gefilterd wordt helpen bij het optimaliseren van de dataset voor specifieke gebruiksscenario's.
Het opvragen van extra informatie via een andere server op basis van een unieke identificatie biedt real-time toegang tot actuele gegevens. Dit is vooral gunstig bij dynamische datasets, waarbij voorkomen wordt dat 3D Tiles herhaaldelijk gegenereerd moeten worden, of in situaties waar een hoge mate van actualiteit vereist is, zoals bij bepaalde publieke taken, zoals het verstrekken van toeslagen of vergunningen.
Bovendien maakt deze aanpak gecontroleerde toegang mogelijk op basis van autorisatie, waardoor bijvoorbeeld de privacy en beveiliging van persoonsgegevens worden gewaarborgd.
Pas implicit tiling toe voor grotere datasets.
Bij het kiezen tussen implicit en explicit tiling is het belangrijk om te beseffen dat de keuze sterk afhankelijk is van de specifieke implementatiedetails aan zowel de generatie- als de gebruikerskant (de webviewer).
In het algemeen kan gesteld worden dat:
-
Implicit tiling interessant is, vooral voor grote datasets.
-
Het aan te raden is om zowel implicit als explicit tiling te testen voor de beoogde toepassing. Dit komt omdat de ondersteuning voor implicit tiling nog steeds evolueert en zelfs populaire platforms zoals Cesium nog enkele uitdagingen hebben, vooral bij zeer grote datasets.
Door beide tiling-methoden te testen, kan de beste keuze worden gemaakt op basis van de specifieke behoeften en omstandigheden van een project.
Voor terreinen, zoals landschappen en terreinmodellen, is explicit tiling vaak geschikt omdat ze vaak grote, uitgestrekte gebieden beslaan met een relatief uniforme geometrie. Hierdoor kunnen terreinen efficiënt worden opgedeeld in regelmatige tegels, waardoor snelle toegang en weergave op verschillende detailniveaus mogelijk is. Deze regelmatige structuur maakt het ook gemakkelijker om te navigeren en details te renderen op basis van de afstand tot de kijker.
Aan de andere kant zijn gebouwen vaak complexe structuren met verschillende vormen, maten en details. Voor gebouwen kan implicit tiling gunstig zijn omdat het meer flexibiliteit biedt in het opdelen van de gegevens op basis van de geometrische complexiteit. Dit maakt het mogelijk om gebouwen op te delen in tegels die zich aanpassen aan de vorm van het gebouw en de detailniveaus, wat efficiënter kan zijn voor de opslag en rendering van complexe(re) gebouwen.
Daarnaast is er ook een alternatief voor implicit tiling: explicit tiling met externe tilesets. Dit kan ook een goede optie zijn voor grote datasets. Net als bij implicit tiling wordt hiermee de grootte van het tileset.json-bestand significant kleiner. Dit bestand moet namelijk volledig worden ingelezen voordat er iets in de viewer kan worden getoond. De grootte van dit tileset.json-bestand is cruciaal voor een goede prestatie bij het laden van de 3D-tiles dataset. Als dit bestand te groot is, kan het enkele seconden duren voordat het geladen is, wat de gebruikerservaring niet ten goede komt.
Nog enkele aandachtspunten en technische details:
-
Implicit tiling is minder flexibel wat betreft de tegelmethode, omdat het alleen quadtree of octree kan zijn. Dit betekent onder andere dat je niet per tegel de hoogte precies kunt instellen op het hoogste gebouw in de tegel, wat weer implicaties kan hebben voor de prestaties in de viewer.
-
Er is minder controle over de geometrische fout bij implicit tiling. Deze wordt namelijk altijd door 2 gedeeld voor een volgend tegelniveau.
-
Wat betreft prestaties hangt veel af van hoe de subtrees in implicit tiling worden gegenereerd en hoe ze worden geconsumeerd in de viewer.
Let op: standaard 1.0 ondersteunt geen implicit tiling, vanaf 1.1 wel. Veel clients zitten nog op 1.0, dus implicit tiling is niet in elke client beschikbaar.
Kies een drempelwaarde voor geometric error op basis van het gewenste zoom- en detailniveau.
De geometrische fout (geometric error) van een tegel wordt gebruikt in 3D Tiles om te bepalen hoe gedetailleerd een tegel moet worden weergegeven. De grootte van de fout hangt af van hoe belangrijk het is om de details van het object nauwkeurig weer te geven, waarbij een hogere fout betekent dat het programma eerder beslist om de tegel te verfijnen en de details weer te geven.
Voor verschillende toepassingen zijn verschillende drempelwaarden voor de geometric error van LOD-modellen van belang. Voor gebouwen op LOD2 zou een drempelwaarde tussen 1 en 10 meter geschikt zijn. Bij terreinmodellen op LOD1, bekeken op een schaal van 1:10.000, zou een drempelwaarde tussen 10 en 50 meter passend zijn. Voor een schaal van 1:50.000 zou een waarde tussen 50 en 100 meter geschikt zijn. Deze drempelwaarden zijn afhankelijk van verschillende factoren zoals het beoogde gebruiksscenario, beschikbare rekenkracht en gewenste visuele kwaliteit. Zo biedt een lagere geometric error meer detail, maar vereist het meer rekenkracht. Het is cruciaal om de optimale drempelwaarde te bepalen op basis van specifieke tests en evaluaties, rekening houdend met de vereisten van het project en de doelsystemen.
Bij implicit tiling wordt de geometrische fout deels vastgesteld. Je stelt een waarde in voor de root tegel, en deze waarde wordt vervolgens eenvoudigweg door 2 gedeeld voor elk volgend niveau onder de root tegel. Bij explicit tiling daarentegen kun je de geometrische fout afzonderlijk instellen voor iedere tegel.
Stem de offset van de Z-coördinaat van 3D Tiles af op het specifieke coördinatensysteem of op die van andere 3D Tiles datasets.
Het is belangrijk om ervoor te zorgen dat de offset van de Z-coördinaat correct wordt toegepast om eventuele verticale verschuivingen tussen het coördinatensysteem van het model en het gewenste referentiesysteem te corrigeren. Dit kan bijvoorbeeld nodig zijn om het model op de juiste hoogte boven het maaiveldoppervlak te plaatsen of om ervoor te zorgen dat het model correct uitgelijnd is met andere lagen.
Het bepalen van de juiste offsetwaarde vereist meestal enige kennis van het coördinatensysteem van het model en het gewenste referentiesysteem, evenals eventuele verschillen in hoogteniveaus tussen die systemen (figuur 12). Het is aan te raden om de offset zorgvuldig te kalibreren en te testen om ervoor te zorgen dat het model nauwkeurig wordt gepositioneerd in de gewenste context.
Let op! De aarde is niet plat. Bij het gebruik van 3D-tile viewers zoals Cesium wordt de hoogte bepaald ten opzichte van de ellipsoïde, terwijl hoogten in Nederland worden gemeten ten opzichte van de geoïde van het Normaal Amsterdams Peil (NAP). Dit verschil kan resulteren in een verschil in hoogtemeters tussen de geoïde en de ellipsoïde.
Hoogtebepaling verschillen bij gebruik ellipsoïde ten opzichte van de geoïde
Het is belangrijk om hiermee rekening te houden bij het visualiseren van 3D-data, aangezien de hoogtecorrectie kan variëren, zelfs binnen Nederland. Onderstaande figuur 13 toont het hoogteverschil tussen NAP-geoide en WGS84 ellipsiode in Nederland. Het gebruik van dit hoogteverschil als Z-offset is vaak noodzakelijk om nauwkeurige hoogtevisualisaties te garanderen.
Het hoogteverschil tussen NAP-geoide en WGS84 ellipsiode in Nederland
Experimenteer met de optimale parameters voor o.m. LODs, zoomlevels en generalisatie voor 3D Tiles generatie.
Een best practice bij het genereren van 3D-tilesets is het zorgvuldig finetunen van verschillende parameters om optimale visualisaties te verkrijgen. Parameters zoals levels, CityGML Level of Detail (LoD), refinement, object size filter, geometry generalization en textures zijn van invloed op de weergave in de viewer. Er is geen universele set instellingen, omdat deze afhankelijk zijn van de inputdata, visuele presentatie en persoonlijke voorkeur.
-
Levels: Kies op welk zoomniveau de tileset wordt gegenereerd. Levels 14, 15 en 16 worden vaak gebruikt, waarbij het laagste level als eerste wordt geladen in een viewer.
-
CityGML Level of Detail: Kies het gewenste detailniveau voor gebouwen (LoD1 of LoD2) die in de CityGML-data beschikbaar zijn. Stel indien mogelijk een fallback LOD in voor het geval het voorkeursniveau niet beschikbaar is.
-
Refinement: Kies tussen Add en Replace om de tileset te verfijnen. Bij Add wordt de tileset opgebouwd per zoomniveau, terwijl bij Replace elk gebouw op elk zoomniveau wordt gegenereerd.
-
Object size filter: Stel voor elk zoomniveau een objectgrootte in op basis van de diagonaal van het object om de zichtbaarheid van gebouwen op verschillende afstanden te optimaliseren.
-
Geometry generalization: Pas generalisatie toe op de geometrie om de grootte van de tileset te verminderen. Dit is vooral handig bij het vervangen van refinement.
-
Textures: Kies texturen op basis van CityGML-appearance, een enkele kleur of specificeer kleuren op basis van CityGML-klassen. Stem de kwaliteit van texturen af op het zoomniveau voor optimale prestaties.
Door deze parameters zorgvuldig af te stemmen, kunnen 3D Tilesets optimaal worden gegenereerd voor verschillende toepassingen en gebruiksscenario's. Het is belangrijk om te experimenteren en de instellingen aan te passen op basis van de input-data, visuele presentatie en persoonlijke voorkeur.
Kies voor Physically Based Rendering (PBR) als shader voor 3D Tiles.
Het gebruik van PBR-shaders voor 3D Tiles biedt een toekomstbestendige oplossing voor het creëren van hoogwaardige en realistische 3D-modellen. PBR-shaders zijn gebaseerd op fysische principes van lichtinteractie, wat resulteert in visueel consistente weergaven van materialen onder verschillende belichtingsomstandigheden. Deze benadering zorgt ervoor dat je 3D-modellen er realistisch uitzien in zowel huidige als toekomstige renderomgevingen en softwareplatforms.
Niet alle shaders zijn echter even toekomstbestendig. Traditionele shaders die gebaseerd zijn op ad-hoc benaderingen van materiaalweergave kunnen snel verouderd raken en moeilijk te onderhouden zijn naarmate nieuwe renderingtechnologieën evolueren. Het kiezen van PBR als shader voor 3D Tiles garandeert niet alleen een hoog niveau van visuele kwaliteit, maar biedt ook een flexibele basis voor aanpassingen en updates in de toekomst.
Kies GLB als het juiste formaat voor 3D-tiles
GLB, wat staat voor GL Transmission Format Binary, is de gecomprimeerde variant van GLTF (GL Transmission Format). glTF 2.0 is het primaire tegelformaat voor 3D Tiles vanaf versie 1.1.
In vergelijking met B3DM heeft GLB verschillende voordelen. Ten eerste wordt B3DM uitgefaseerd, wat betekent dat het mogelijk niet langer wordt ondersteund in toekomstige software-updates en ontwikkelingen. Dit kan leiden tot compatibiliteitsproblemen en beperkte interoperabiliteit met nieuwe platforms en tools. Dit maakt GLB een toekomstbestendige keuze.
Daarnaast is GLB over het algemeen compacter en efficiënter gecomprimeerd dan B3DM, wat resulteert in kleinere bestandsgroottes en snellere overdrachtstijden. Dit maakt het bijzonder geschikt voor webgebaseerde toepassingen en mobiele platforms waar bandbreedte en laadtijden van cruciaal belang zijn.
Door te kiezen voor GLB vermijdt men potentiële complicaties en compatibiliteitsproblemen die kunnen ontstaan bij het gebruik van verouderde formaten zoals 3BM. Dit maakt GLB een verstandige keuze voor het toekomstbestendig opslaan en uitwisselen van 3D-gegevens.
Gebruik geometriecompressie in GLB-bestanden
Om de prestaties van een 3D Tiles-viewer te verbeteren, raden we aan om geometriecompressie te gebruiken voor GLB-bestanden. Draco en meshopt zijn beide populaire tools voor geometriecompressie die kunnen helpen om de bestandsgrootte van een GLB-bestanden aanzienlijk te verkleinen, terwijl de visuele kwaliteit behouden blijft. Door geometriecompressie toe te passen, kan de laadtijd van 3D-modellen verkorten en de algehele prestaties van 3D Tiles-viewer verbeteren.
Om de laadtijd van een 3D Tiles verder te verbeteren, raden we aan om gzip-compressie toe te passen bij het serveren van de 3D Tiles, met name voor het tileset.json-bestand. Gzip-compressie kan de bestandsgrootte aanzienlijk verminderen, waardoor de downloadtijd wordt verkort zonder afbreuk te doen aan de kwaliteit van de gegevens. Dit helpt bij het optimaliseren van de prestaties van een 3D Tiles-viewer, vooral bij het laden van grote en complexe datasets.
Valideer de 3D Tilesets
Het is sterk aan te raden om 3D Tilesets te valideren voordat ze worden geserveerd. Het gebruik van een tool zoals de 3D Tiles Validator (https://github.com/CesiumGS/3d-tiles-validator) kan helpen bij het identificeren van mogelijke fouten in tilesets voordat ze worden geïntegreerd in een applicatie. Door Tilesets te valideren, kunnen potentiële problemen met de gegevenskwaliteit, structuur of prestaties opsporen en corrigeren, wat resulteert in een betere gebruikerservaring en soepele werking van een 3D Tiles-viewer.
Serveer 3D Tiles met behulp van OGC API GeoVolumes
Om 3D Tiles efficiënt te serveren met de OGC API GeoVolumes, implementeert u eerst de OGC API GeoVolumes op de server. Zorg ervoor dat de 3D Tiles-datasets correct zijn gegenereerd en georganiseerd volgens de specificaties van de OGC API GeoVolumes. Publiceer vervolgens de 3D Tiles-datasets op een server volgens de OGC API GeoVolumes-specificaties, waarbij de endpoints correct geconfigureerd moeten zijn voor gemakkelijke toegang tot de gegevens door gebruikers.
Publiceer metadata van een 3D Tileset
Het publiceren van metadata van een 3D Tileset, bijvoorbeeld in het Nationaal Georegister, is essentieel voor het bevorderen van het gebruik en de vindbaarheid van gegevens.
Het is belangrijk om relevante informatie op te nemen, zoals:
-
Coördinatenreferentiesysteem: Beschrijf het coördinatenreferentiesysteem dat wordt gebruikt voor de 3D Tileset, inclusief de gebruikte eenheden en de verticale en horizontale datums.
-
Geometrische fout (Geometric Error): Geef de geometrische fout aan die is toegepast bij het genereren van de 3D Tileset. Dit is belangrijk voor het beoordelen van de nauwkeurigheid van de gegevens.
-
Brondata voor het genereren van de 3D Tiles: Geef informatie over de brondata die is gebruikt bij het genereren van de 3D Tileset, zoals de bron van de terreingegevens, luchtfoto's, satellietbeelden of andere gegevensbronnen.
Door deze informatie op te nemen in de metadata van een 3D Tileset, worden de gegevens gemakkelijker vindbaar en bruikbaar voor anderen, wat de uitwisseling en het hergebruik van de 3D informatie bevordert.
Stel een minimale zoom in op de client-side voor het laden van 3D Tiles-gegevens.
Het instellen van een minimale zoom op de client-side bij het laden van 3D Tiles-gegevens is essentieel om de prestaties te optimaliseren en onnodige belasting van het systeem te voorkomen. Door een minimale zoom in te stellen, bijvoorbeeld vanaf zoomniveau 14 of hoger, kan worden voorkomen dat er onnodig veel tegels worden opgehaald en geladen vanaf lagere zoomniveaus zoals 10 of 12.
Dit biedt verschillende voordelen. Ten eerste verkort het de algehele laadtijd en verbetert het de efficiëntie van de gegevensweergave door alleen tegels vanaf het gespecificeerde zoomniveau te laden. Vooral bij grote kaart bounding boxes kan het laden van tegels vanaf lagere zoomniveaus aanzienlijk meer gegevens vereisen dan nodig is, wat de prestaties nadelig kan beïnvloeden.
Bovendien zijn veel 3D Tiles-sets geoptimaliseerd om vanaf een bepaald zoomniveau in te laden, zoals bijvoorbeeld geschikt voor zoomniveaus 14, 15 en 16. Door een minimale zoom in te stellen die overeenkomt met het optimale zoomniveau van de gegevensset, kan worden gegarandeerd dat alleen de meest geschikte en gedetailleerde tegels worden geladen voor een optimale gebruikerservaring.
Kortom, het instellen van een minimale zoom op de client-side is een effectieve manier om onnodige belasting van het systeem te verminderen, de laadtijd te verkorten en de efficiëntie van de gegevensweergave te verbeteren, vooral bij het werken met grote (landsdekkende) en gedetailleerde 3D Tiles-gegevenssets.
Neem een lamp achter de viewer op voor voldoende contrast.
Het opnemen van een lamp achter de kijker in een 3D-scene kan aanzienlijk bijdragen aan het creëren van voldoende contrast en visuele helderheid. Dit is met name belangrijk in scenario's waarbij de gebruiker interactie heeft met driedimensionale gegevens, zoals kaarten of modellen. Door een lamp achter de kijker te plaatsen, wordt de scène gelijkmatig verlicht, waardoor details duidelijker zichtbaar worden en de visuele ervaring wordt verbeterd.
Voor veel use cases is tijdafhankelijke belichting niet noodzakelijk is. In veel gevallen gaat het om het presenteren van statische informatie, zoals kaartbeelden, die consistent moeten blijven, ongeacht het tijdstip van de dag. Het toevoegen van dynamische verlichtingseffecten, zoals zonlicht dat op verschillende tijdstippen van de dag verandert, kan overbodig zijn en de visualisatie voor een toepassing nadelig beïnvloeden.
Daarom is het vaak voldoende om een statische lichtbron achter de kijker op te nemen, die zorgt voor een gelijkmatige verlichting van de scène zonder rekening te houden met het tijdstip van de dag. Dit zorgt voor consistente kleuren en contrasten, wat essentieel is voor een duidelijke en nauwkeurige visualisatie van de gegevens (zie figuur 14).
Door te kiezen voor een eenvoudige, statische belichtingsopstelling kunnen ontwikkelaars de prestaties van hun applicaties verbeteren en tegelijkertijd een consistente visuele ervaring bieden aan gebruikers, ongeacht het moment waarop ze de gegevens bekijken.
Voorbeeld van toepassing kleur en belichting (bron: Kadaster)
Let op: Kleur en belichting is ook gerelateerd aan de shader. De shader bepaalt namelijk de relatie tussen het materiaal op de 3D-objecten en de belichting.
Minimaliseer visuele barrières in 3D Tile visualisaties door zo dicht mogelijk bij de Web Content Accessibility Guidelines (WCAG) te blijven.
Hoewel de visualisatie van 3D Tiles zelf (waarschijnlijk) niet volledig aan de WCAG-richtlijnen hoeft te voldoen, is het toch aan te raden om zo dicht mogelijk bij deze richtlijnen te blijven. WCAG staat voor de "Web Content Accessibility Guidelines" en is een reeks richtlijnen voor het verbeteren van de toegankelijkheid van webinhoud voor mensen met verschillende handicaps, inclusief visuele, auditieve, motorische, spraak- en cognitieve beperkingen.
Hoewel de visualisatie van 3D Tiles zelf niet altijd gemakkelijk toegankelijk is voor alle gebruikers, is het van cruciaal belang dat de interactieve elementen in de browser, zoals knoppen en eventuele testen in pop-ups, voldoen aan de WCAG-richtlijnen. Deze richtlijnen helpen ervoor te zorgen dat webinhoud voor iedereen begrijpelijk en bruikbaar is (figuur 15), ongeacht eventuele beperkingen. Het naleven van deze richtlijnen verbetert niet alleen de gebruikerservaring voor mensen met handicaps, maar kan ook bijdragen aan een bredere acceptatie en bruikbaarheid van de applicatie.
WCAG richtlijnen
Houd rekening met coördinaten van scherm/terrein en camera/doelobject
Bij het ontwikkelen van een clienttoepassing met 3D Tiles moet de ontwikkelaar rekening houden met het verschil tussen schermcoördinaten en terreincoördinaten bij kaartinteracties zoals klikken op objecten, evenals met de viewpoints (camerapositie) en focuspoints (doelobject) bij het wisselen tussen 2D en 3D.
Het is essentieel om het verschil tussen schermcoördinaten (x, y) en terreincoördinaten (geografische coördinaten) te begrijpen bij het implementeren van klikfunctionaliteit in een kaartvenster met 3D Tiles. Doordat de schermcoördinaten moeten worden vertaald naar terreincoördinaten, kan het voorkomen dat een gebruiker op een locatie klikt die overeenkomt met een ander object dan verwacht, wat tot verwarring kan leiden. Daarom is het nodig om zorgvuldig om te gaan met de coördinatentransformaties om ervoor te zorgen dat de juiste objecten worden geselecteerd of aangeklikt.
Bovendien vereist het wisselen tussen 2D- en 3D-weergaven in een clienttoepassing extra aandacht. Bijvoorbeeld, in een platform zoals Cesium wordt de 2D-weergave opgebouwd op basis van de camerapositie, niet op basis van de positie van het object waar naar gekeken werd in de 3D-scene. Dit kan leiden tot verwarring bij gebruikers, omdat de weergave kan veranderen wanneer er wordt geschakeld tussen 2D en 3D. Het implementeren van intelligentie en logica om naadloze overgangen mogelijk te maken tussen 2D- en 3D-weergaven is dus noodzakelijk om de gebruikerservaring te verbeteren en verwarring te voorkomen.
Gebruik de instelling depthTestAgainstTerrain=true om objecten realistisch op de grond te plaatsen en de dieptewaarneming van de scène te verbeteren.
Een "depth plane" fungeert als een referentievlak in een 3D-omgeving, vergelijkbaar met de grond waarop we lopen in de echte wereld. Het helpt computers om te begrijpen hoe objecten zich tot elkaar verhouden in de diepte van een scène, wat cruciaal is voor het realistisch renderen van 3D-beelden. Stel je voor dat je door een raam naar buiten kijkt. Het glas van het raam zou het depth plane zijn, en alles wat je daarachter ziet, is wat zich in de echte wereld buiten bevindt.
Wanneer de instelling `depthTestAgainstTerrain = true;` wordt ingeschakeld, wordt aan de computer verteld om rekening te houden met dit depth plane bij het renderen van objecten. Dit zorgt ervoor dat objecten op een natuurlijke manier op de grond worden geplaatst, waardoor ze er echt uitzien en passen bij de omgeving. Het is als het correct plaatsen van een puzzelstukje, waardoor het perfect past in het geheel en de 3D-scène tot leven komt.
Het activeren van deze instelling verbetert niet alleen de visuele esthetiek van de 3D-weergave, maar draagt ook bij aan een beter begrip van diepte in de scène. Bijvoorbeeld, wanneer je een virtuele stad verkent, helpt dit om een gevoel van afstand en verhoudingen te krijgen, waardoor de ervaring aantrekkelijker en meeslepender wordt voor de gebruiker. Dit draagt bij aan de algehele professionele uitstraling van 3D-toepassingen en verhoogt de betrokkenheid van de gebruiker.